Fasya bağlantıları
Segment bağlantılar
Nörolojik bağlantılar
Disfonksiyon zincileri
Kas-Ligaman bağlantıları
Embriyonik gelişim sırasındaki kapsamlı anatomik değişimlere rağmen, sinir bağlantıları yaşam boyunca değişmeden kalır. Birbirinden çok uzak olan organlar bile parçalı olarak birbirlerine bağlı kalırlar. Bu gözlemler ve bulgular 100 yılı aşkın bir süre önce çok sayıda bilim insanı tarafından tanımlanmış, ancak teknik araştırma yöntemlerinin ilerlemesiyle unutulmuştur.
Omurgalılarda segment, spinal sinirin deride, kaslarda, kemiklerde ve iç organlarda (dermatomlar, miyotomlar, sklerotomlar, enterotomlar vb.) beslediği bölge olarak tanımlanır ve vücudun yüzeyi ile içi arasındaki etkileşimlerin temelidir.
Segmentasyon ve metamerizm yasaları, otonom sinir sistemi tarafından desteklenen spinal sinir sisteminin yasalarıdır. On dokuzuncu yüzyılda yapılan kapsamlı çalışmalarda Avrupalı anatomistler bu yasaları “segmental anatomi” olarak formüle etmişlerdir.
Segmentasyon ve metamerizm yasalarını anlamak, hastalık durumunda vücut yüzeyindeki etkileşimlerin ve projeksiyon fenomenlerinin yorumlanabileceği bir şifre çözme anahtarına sahip olmak anlamına gelir.
Üst servikal omurga, kranial sistem, temporomandibular eklem, fasyal sistem, skar doku ve kranial sinirler, vücutta yer alan disfonksiyon zincilerinin önemli halkalarını oluşturur. Başlattıkları reaksiyonları bağlantılar ile vücudun uzak bölgesine aktarırlar. Bu disfonksiyon zincirlerinin gelişimini ve aktarım yolarını bilmek, kronik ağrılı bir problemde ağrının kökenine inmeyi kolaylaştırır.
Bu eğitim, yukarıdaki bilgileri bir araya getirmeye çalışır ve yalnızca manuel terapinin temellerini değil, aynı zamanda postüral sistemin fonksiyonel anatomik bilgisi ile sinirlerin, damarların ve visseral sistemin karşılıklı ilişkisine odaklanır.